Aan het eind van de vorige eeuw kwam een aspirant-politicus op het idee om een website te gebruiken in zijn persoonlijke campagne. Het was een tijd dat dat veel mensen nog aan internet moesten wennen. Kritische reacties werden van zijn website verwijderd, maar al snel kwamen we erachter dat de grootst mogelijke onzin, vooral als die afkomstig leek te zijn van mensen die verminderd toerekeningsvatbaar waren, bleef staan. Zo werd Swasmahammad Dhandrasandhping geboren. Hij vulde de site met “MENER XXX MOET IN DE REGERRING”, “REPSCET VOOIR DE KONINGING!!!”, en “WE MOETEN PROLEMBE OPLOSEN ALS WERKLOSSHEID EN BUITENLANDRTSR” en “IK WIL SREUEUS GENOMEN WODREN!!!!!”. Ook bood hij zijn diensten aan de politicus aan, liet voor een beter contact een willekeurig mobiel nummer achter, om dan een paar dagen later te reageren met de tekst “WAAROM BELD U MIJ NIET”, waarop soms een vermakelijke dialoog volgde.
Swas heeft zijn paar sporen achtergelaten (klik vooral eens hier), maar helaas is de briljante Swasmahammad Generator die mijn vriend Dreknek op zijn site zette ter ziele. Swasje kwam rond 2002 om het leven. Hij was niet meer nodig want de hoeveelheid onzin en spelfouten was dusdanig toegenomen dat opmerkingen als die van Swas eerder uitzondering dan regel waren.
Het internet heeft voor politici een grote vlucht genomen. Reacties worden zelden nog verwijderd, en menig politicus gaat gewoon in gesprek met de grootste malloot. Op internet en daarbuiten. Belangrijker dan een dialoog of een uitwisseling van meningen tussen verstandige mensen is immers het debat, en daarbij is het belangrijk dat je laat zien dat je je tegenstander serieus neemt.
Ik heb het dan ook wel te doen met die arme Gordon Brown, die natuurlijk helemaal gelijk heeft met zijn opmerkingen over die vervelende mevrouw, die volstrekt niet geinteresseerd was in een gesprek, maar gewoon op hem wilde prijsschieten. Die mevrouw is bevooroordeeld (zoals de meeste mensen die een zin beginnen met de woorden “ik heb niets tegen buitenlanders, maar…” en het plan om hem met een camera erbij met haar te laten praten is in verkiezingstijd, in deze tijd, verkeerd. Kortom: de opmerkingen van Brown waren terecht, maar het openbaarmaken ervan was gemeen. Politici moeten ook het recht hebben op hun private recht op meningsuiting.
Ik heb me zelf ook wel eens “schuldig” gemaakt aan het verwijderen van reacties op mijn blogs. Grappig en verdrietig om te zien dat dan dezelfde mensen die eerst anoniem de meest grove persoonlijke smeer ophoesten, zich vervolgens boos maken over de “censuur” die gepleegd wordt. Ook op anonieme mails die ik wel eens ontving antwoordde ik altijd dat ik graag met mensen in discussie ging, maar wel graag wilde weten wie het waren. Daarna bleef het natuurlijk altijd stil. Ohja, en met gekken praat ik ook niet. Repcect!
Overigens denk ik dat als Brown in het openbaar die vrouw stevig had aangepakt en haar steviger gezegd had waar het op stond (ik vind dat hij haar meer dan keurig behandelde), het hem nog best een paar stemmen extra had opgeleverd.
Dit berigt is verwijdert door de modderator.