De PvdA doet het weer goed in de peilingen, en dat is niet vreemd. Wouter Bos laat zien dat hij als verantwoordelijk minister van Financiën aan het roer staat, nee, de hele boot in z’n eentje bestuurt. Niet alleen dat; hij legt ook uit waarom hij, de PvdA, de regering (met die PvdA dus) dit doen: om er te zijn voor de spaarders, de gewone mensen, álle inwoners van Nederland. Om zekerheid te bieden en, zoals Drees de essentie van de sociaaldemocratie eens uitdrukte: in het collectief voor elkaar te krijgen wat enkelingen niet lukt. De essentie van politiek is immers niet het handelen zélf, maar het verbinden van waarden eraan. Uitleggen waarom we iets vinden of doen.
Waarom dan. Waarom. Wromwromwrom. Waarom komen er dan toch nog uit de PvdA-fractie nog eens twee negatieve, nietszeggende stoerdoenerige non-initatieven? Vanwaar die zelfdestructie? Eerst Pierre Heijnen, die een voorstel deed om steden hun financiële verantwoordelijkheid grotendeels te ontnemen. Onhaalbaar natuurlijk, maar makkelijk om te zeggen. En het levert goede pers op. Maar het is zo makkelijk, om meer regels vragen. En zo armzalig.
Dan vandaag Hans Spekman. Ik schreef al eens over hem. Nu zegt hij in VN dat Marokkaanse jongens die niet willen deugen, vernederd moeten worden. Vernederen? Sinds wanneer wil de PvdA mensen vernederen?
Update: PvdA-vriendin Marije heeft er een leuk stukje over geschreven. Bij mij is de boosheid alleen maar toegenomen nu ik Spekman op de radio hoorde zeggen dat “schoonmaken in de eigen wijk” een voorbeeld van een vernedering is. Ik heb juist enorm veel respect voor mensen die de straten vegen, en zou collega-politici willen aanraden er ook niet denigrerend over te doen.
