Over de liefde voor Amsterdam (wat heb ik dat Amsterdam niet hep!)

6 april 2009
764 views
1 minuut leestijd
Start

Een paar weken geleden ben ik door Anna Maria Mantel – Giannattasio van Puur Amsterdam uitgenodigd om iets te komen zeggen op de tentoonstelling die in Krasnapolsky gehouden wordt in het kader van de fotowedstrijd Verliefd op Amsterdam, en vandaag was het zo ver.

Die fotowedstrijd is erg bijzonder. Veel mensen doen er gratis aan mee, zodat het iets origineels en bijna hipp-achtigs heeft. Het was dan ook erg gezellig. Veel betrokken crea’s en zakelijk ingestelde techno-hippies. En ik. En dat terwijl ik -behalve dat ik er geboren ben- niets met Amsterdam heb! Aangezien ik weinig over Amsterdam te melden heb, heb ik het dan maar over de liefde gehad.

Nu heeft Aristoteles (in de Nicomacheaanse ethiek) een aardig model over vriendschappelijke relaties beschreven. Dat model is -volgens mij- ook op de liefdesrelatie van toepassing.

Ten eerste kan je een relatie hebben die gebaseerd is op gelijkstemmigheid en plezier (“friendship of pleasure”): je vindt allebei hetzelfde plezierig, en daarom kan je het met elkaar vinden. Deze liefde tussen Amsterdammers is bijvoorbeeld het geslotene, en het bange voor buiten, maar ook het uitgaansleven.

De tweede soort (“friendship of utility”) is juist op basis van dat wat je niet hebt, en van een ander wil hebben: in het geval van de Amsterdammer en zijn stad: identiteit, geschiedenis en cultuur.

De derde soort (“friendship op the good”) is volgens Aristoteles de beste: die waarbij je een relatie aangaat om het beste in elkaar naar boven te halen: in elkaar te investeren.

Die laatste soort van verliefdheid voel je door de hele tentoonstelling heen. Honderden inzendingen van hoge kwaliteit, en ik hoorde dan ook van de professionele jury dat ze het zwaar hebben. Ik kreeg het ook wel even zwaar, want ik werd na mijn praatje bruut aangevallen door Oma Dientje die me (in het Amsterdams) vroeg wat ik dan wél had, dat Amsterdam niet had. Bescheidenheid, antwoordde ik.

Het was een gezellige middag en avond in één van de belangrijkste voorsteden van Den Haag. Of van Rotterdam, zo je wil. Hoewel Amsterdam me -als Amsterdammer in ruste- toch blijft roepen.

1 Comment Geef een reactie

Geef een reactie

Your email address will not be published.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.

Nieuwste van Blog

Er komt geen betere reden meer.

In 1990 studeerde ik Politieke Wetenschappen in Leiden. Bart Tromp, toen nog alleen mijn docent, raadde ons, studenten, aan om niet alleen politieke theorie te bestuderen, maar ook de politieke praktijk, en daarom lid te worden van een politieke partij. Voor mij was het…
Foto: ANP. Deze foto is genoemd in het bijgaande artikel en valt daarom onder het Citaatrecht.

Sterft, gij oude vormen en gedachten!

Dit weblog is het oudste weblog van een politicus in Nederland, dus dat verplicht. Toch schrijf ik de laatste tijd wel erg weinig. Dat komt ten eerste omdat ik dit blog ben gestart als een vorm van dialoog, en de politieke dialoog bijna helemaal…

Tussen psychologie en praktijk – shelach lecha

Het is in deze tijd natuurlijk ondenkbaar dat op basis van geruchten en rapporten verkeerde beslissingen worden genomen, maar in de tijd van de Torah kwam het voor. De Eeuwige vraagt Mozes om een onderzoekscomitĂ© in te stellen, een task force, zo je wil,…

Ha’azinu: Tegelijkertijd terug- en vooruitkijken

Nog een paar dagen en dan is de cirkel gesloten en zijn we weer waar we 17 oktober 2020 begonnen: de eerste parasja van het jaar. Het zijn dagen die tegenstrijdige emoties oproepen: aan de ene kant lezen we over de laatste dagen van…

Nogmaals: Helderheid

Het Helderheidplein wordt officieel Helderheidplein 🙂 Vanaf het begin van de jaren ’80 was ik, scholier nog, actief in de anti-apartheidsbeweging. Vanaf de Oude Vest 79 in Leiden startten we plak- en picketacties, organiseerden we demonstraties en verstuurden we buttons, platen, stickers en posters:…
Ga naarBoven