Gisterochtend een ontspannen ochtend in Den Haag meegemaakt: dankzij een club waar ik vrijwilligerswerk voor doe (als je bestuurder bent, heet dat een nevenfunctie, en is de SP ertegen), was ik uitgenodigd op het Prinsjesdagontbijt van ABN AMRO. Een deftige bijeenkomst, maar wel leerzaam en interessant. ABN AMRO heeft zelf een rapport uitgebracht over kansrijke wijken, met een aantal aanbevelingen. Ik ben het niet met alles eens, maar het is natuurlijk wél toe te juichen dat zo’n grote club laat zien dat ze maatschappelijk betrokken zijn, en meedenkt. Het rapport werd aangeboden aan onze eigen Ella Vogelaar, die een goed verhaal had over het rapport, en ABN AMRO uitnodigde om, net als de Cruyff foundation, iets speciaals of specifieks te doen in de 40 wijken. Die handschoen werd niet opgepikt. Vervolgens een enorm goed verhaal van Cees van der Waaij, de baas van Unilever, die vertelde hoe Unilever naar de wijken kijkt, en wat hij zelf doet om mee te helpen dingen beter en mooier te krijgen in Rotterdam. Onder andere als lid van het Rotterdam Economic Development Board, waar nu ook groepen jongeren aan toegevoegd waren.
Een bijzonder moment was het moment waarop Henk Kool (die ik natuurlijk nog wel uit Den Haag ken) iets bekende: hij was actief geworden in de Schilderswijk in de tijd van de stadsvernieuwing. Hij streed toen voor betaalbare huizen voor de mensen die er toen woonden, en erkende met zoveel woorden dat hij het toen bij het verkeerde eind had. Nu wil hij juist meer gemengd wonen: wat armer en wat rijker door elkaar.
Ik ben dat erg met hem eens. Mijn vroegste politieke herinneringen dateren van de metrorellen in Amsterdam. Het klinkt zo logisch, en is ook redelijk. Bouwen voor de mensen die er wonen. Maar als je kijkt waar het toe leidt: huizen die "gerenoveerd" zijn door en aluminium frames in te zetten en schoenendozen van gipsplaat erin te knallen, en verdiepingen van Trespa om meer woonoppervlakte per vierkante meter gront te krijgen.
Van de rechtse bladen krijgt dit kabinet het verwijt een linkse begroting af te leveren. En de SP zegt dat er geen afscheid is genomen va n het neo-liberalisme. Kortom: complimenten. Fantastisch. Laten we zoveel mogelijk geld van deze begroting nou eens gebruiken om duurzaam te investeren, zodat we over twintig jaar trots kunnen terugkijken op deze periode.
