Hoewel we van plan waren om maar een paar dagen in Frankrijk bij familie te verblijven zijn we hier al bijna een week: een virus houdt mij en de kinderen al 5 dagen in bed, terwijl Sacha als een ware Florence Nightingale voor ons zorgt. Ondertussen worden de verschrikkelijke gevolgen van de zeebeving duidelijk. Op de voorpagina van de Herald Tribune zagen we twee foto’s van de eerste golf; terwijl sommigen zich op de eerste foto al uit de voeten maken, zie je op de tweede foto nog mensen op de golf aflopen.
De arts in het dorp (die me een plastic tas vol medicijnen voorschreef: zo doet men dat in Frankrijk) kwam van Ivoorkust, en had een kwartier gehad om te pakken. De kat, wat foto’s en documenten was alles wat ze nog had. “We liggen allemaal in de goot, maar sommigen van ons kijken naar de sterren” kwootte ze Oscar Wilde.
de arts in het dorp kwam uit ivoorkust? daar is toch geen golf ingeslagen? in ivoorkust?
Hmmsorry. Had duidelijker moeten zijn. Zij was in november gevlucht voor het geweld aldaar. Wat ik maar wil zeggen: onzekerheid troef, in de wereld.